Een eenzame kerst? Dacht het niet

Leren loslaten

Maar liefst 22 jaar lang had ik een zangcarrière. Ik was achtergrondzangeres bij verschillende artiesten, bij het tv-programma ‘Beste Zangers’ en bij het meezingconcert ‘Holland Zingt Hazes’. Toen mijn stem ermee ophield, moest ik noodgedwongen een pas op de plaats maken. Zingen was mijn identiteit en dat was ik ineens helemaal kwijt. In 2018 werd ik gevraagd voor het programma ‘Het Mooiste Meisje van de Klas’ en dat bleek een keerpunt te worden. Voor de opnames gingen we een paar dagen naar Miami, de stad waar ik had gestudeerd aan de School of Music. Toen ik daar liep over Ocean Drive, rook ik de geur van Miami. Mijn hele leven trok aan me voorbij en ik realiseerde me: nu moet ik leren loslaten, anders komt er niets meer op mijn pad.

Verbinding opzoeken en mensen uit hun isolement halen

Ik heb twee passies in mijn leven: zingen en koken. Toen ik het zingen eenmaal durfde af te sluiten, kwam er ruimte om aan de slag te gaan met mijn andere passie: koken. Mijn vader was kok en ook mijn moeder hield van koken, van lekker en gezond eten. Een kookboek, dat leek me wel wat, maar dan niet zomaar een kookboek. Wat me in mijn zangcarrière zo gelukkig maakte, was het verbinden van mensen. Of het nu ging om mensen blij maken met een theatervoorstelling vol kleine liedjes of om mensen de polonaise laten lopen bij Holland Zingt Hazes, die verbinding, dát is mijn passie. Dat wilde ik ook met mijn kookboek: verbinding opzoeken en mensen uit hun isolement halen. Geuren zijn zo sterk, ze roepen herinneringen op, aan vakanties, aan etentjes met vrienden aan de eetkamertafel of met buren in de tuin. Het doel van mijn boek is dan ook om die herinneringen te delen en om in gesprek te komen met elkaar.

Rommelboek dat generaties lang doorgegeven wordt

Het boek is een interactief boek, een culinair doorgeefboek, een werkboek om in te schrijven, te rommelen en te plakken. Het brengt je terug in de tijd, in de keuken bij je moeder, naar de appeltaart van je oma. Het roept herinneringen op aan de hand van geuren en verhalen. Zo is er in elk hoofdstuk plek voor het Tafelgesprek. Hierin staan vragen die de basis vormen voor leuke, lieve, grappige gesprekken aan tafel, met kinderen, met ouderen, om zo de verbinding weer aan te gaan. Want verbinding hebben we allemaal nodig, zeker in deze tijd. 

Koken met ouderen

Dit kookboek is bedoeld om te verrijken met je eigen handgeschreven recepten, verhalen, anekdotes en foto’s. Zo kan het boek generaties lang doorgegeven worden. Voor ik met mijn boek begon, ben ik met ouderen gaan koken. We bereidden recepten die herinneringen opriepen aan vroeger, en aan het eind van de middag nodigden we dan iemand uit om aan te schuiven aan tafel om zo een beetje de eenzaamheid te doorbreken. Zo kookte ik bijvoorbeeld een ouderwetse zuurkoolstampot met de oma van mijn man Edwin, oma Bep Merlijn.  Oma Bep Merlijn nodigde buurvrouw Sandra uit voor het eten, omdat Sandra altijd heel veel voor haar doet. Sandra vindt dat – gelukkig – niet meer dan normaal en hoopt dat als ze zelf oud wordt, er ook mensen zijn die haar helpen. Ik hoop dat mijn boek daar een beetje bij gaat helpen.